hy    |   fr

Տեւակութիւն, ութեան

s.

cf. Տեւակութիւն.

s.

constant duration, permanence, stability, persistence;
constancy, perseverance.

cf. ՏԵՒԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ.

Շոճի ծառ զտեւակութեան ունի զնշանակ։ Ժուժկալութեամբն եւ տեւակութեամբն սաղարթացեալ լինին. (Նոննոս.։)

Զկենդանական եւ զզգայական նորայն եբեր տեւակութիւն. (Անյաղթ բարձր.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif տեւակութիւն տեւակութիւնք
accusatif տեւակութիւն տեւակութիւնս
génitif տեւակութեան տեւակութեանց
locatif տեւակութեան տեւակութիւնս
datif տեւակութեան տեւակութեանց
ablatif տեւակութենէ տեւակութեանց
instrumental տեւակութեամբ տեւակութեամբք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Հետեւակութիւն, ութեան

Voir tout