Բարիատեաց

cf. ԲԱՐԵԱՏԵԱՑ. μισόκαλος osor boni vel honesti

Բարիատեաց թշնամին. (Թէոդոր. խչ.։)

Բարիատեաց բանսարկուն. (ՃՃ.։ Վրք. հց.։ Լծ. կոչ. (ուր տպ. բարեատեաց)։)

Բարիատեաց, հեզգ, ծոյլ. (Բենիկ.։)

Բարիատեաց բարուց. (Վրդն. ել.։)