hy    |   fr

Քերթածութիւն

s.

ՔԵՐԹԱԾՈՒԹԻՒՆ կամ ՔԵՐԴԱԾՈՒԹԻՒՆ. Բանաստեղծութիւն. վիպասանութիւն. շարագրութիւն.

Բուռն հարկանելով զմեծս զայս քերդածութենէ. (Արծր. ՟Ա. 15։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif քերթածութիւն քերթածութիւնք
accusatif քերթածութիւն քերթածութիւնս
génitif քերթածութեան քերթածութեանց
locatif քերթածութեան քերթածութիւնս
datif քերթածութեան քերթածութեանց
ablatif քերթածութենէ քերթածութեանց
instrumental քերթածութեամբ քերթածութեամբք