Անբաղկացելի

adj.

Որում անմարթ է բաղկանալ ընդ այլում. անզօդելի. ներհական. ույմազ, իմթիզաճ էթմէյէն.

Զընդդիմակսն անբաղկացելիս՝ զբանականին եւ զանբանին, զմահկանացուին եւ զանմահին։ Երեք անբաղկացելիք, եւ մին բաղկացելի. (Անյաղթ պորփ.։)

Բաղկացելիք եւ անբաղկացելիք. (Տօնակ.։)