ἀταπείνωτος. indejectus. Որ չէ նուաստագոյն կամ ցած եւ անարգ, այլ նշանաւոր, հոյակապ.

Աննուաստագոյն զանձն ապրեցուցանել. (Բրս. ապաշխ.։)

Առ սաստկագունի եւ աննուաստագունի կոմսի. (Սարկ. լուս.։)