s.

unprofitableness, uselessness.

s.

τὸ ἁνωφελές, ἁκερδές, ἁνότητον, ἁχρηστία. inutilitas, res lucro carens. Անպիտանութիւն. չունելն զշահ կամ զօգուտ. ֆայտէսիզլիք.

Արհամարհութիւն լինէր առաջին պատուիրանին վասն նորին տկարութեան եւ անշահութեան. (Եբր. ՟Է. 8։)

Ի բաց կային յայնմ վաստակոյ վասն իրին անշահութեանն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 41։)

Այլք տգիտաբար առ ունայնութիւն եւ անշահութիւն ի վայր խորտակելով. (Նիւս. սքանչ.)

Ընդ բնաւ իրաց անշահութեան պատճառի. (Պիտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անշահութիւն անշահութիւնք
accusatif անշահութիւն անշահութիւնս
génitif անշահութեան անշահութեանց
locatif անշահութեան անշահութիւնս
datif անշահութեան անշահութեանց
ablatif անշահութենէ անշահութեանց
instrumental անշահութեամբ անշահութեամբք