adj.

without offering;
implacable, inexorable, cruel.

adj.

Ոչ նուիրօղ. որ ոչ մատուցանէ ինչ յիւրմէ.

Խոտորումն է աննուէրն լինել, եւ յոյժ խոտորումն է ի յափշտակութենէ ընծայեալ յինքեան աստուծոյ. (Ոսկ. հռ.։)

Օրինական աննուէր. (Նար. ՟Ծ՟Ղ.) (որ հայի եւ ի յաջորդ նշ։)

Եւ Աննուիրական. անսրբազան. ἁνίερος. profanus.

Զնուիրեալս աննուիրից եւ պղծոց մասն տան. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)

Աննուէր՝ նուիրմունք. (Յհ. կթ.։)

Եւ Ոչ նուիրեալ. առանց նուիրելոյ.

Զմասն ինչ ի փորոտւոյն աստուծոյ նուիրել, եւ զայլն ամենայն թողուլ աննուէր. (Սարկ. լուս.։)

Չունօղ ուստեք զնուէրս. զընծայս. կարօտ եւ աղքատ մնացեալ.

Աթոռս սուրբ՝ ընդ հարկաւ այլասեռից, եւ անօգնական եւ աննուէր ի մերասերաց. (Շ. ատեն.։)

Անողոքելի ի ձեռն նուիրաց կամ աղաչանաց. անհամբոյր. անաղք. անամոք. անգութ. անհաշտ. ἅσπονδος. implacabilis.

Անագորոյնք, աննուէրք. (Հռ. ՟Ա. 31.)

Աննուէրք, այսինքն անհրաւէրք. (Մեկն. հյ.)

Աննուէրք, անգութք. (՟Բ. Տիմ. ՟Գ. 3։)

Աննուէր եւ առանց խաղաղութեան (գործս) ի նուէր եւ առանց խաղաղութեանն գործեցին. (Փիլ. տեսական.։)

Աննուէր պատերազմ ունէին առ հրէայսն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 40։)

Մարտ աննուէր շարժէ համեղութիւն կերակրոց. (Նեղոս.։)