hy    |   fr

Անուանդրութիւն

cf. ԱՆՈՒԱՆԱԴՐՈՒԹԻՒՆ.

Եւ այս է մի աստուածութիւն ՛ստ երից անձանց անուանադրութիւն. (Շ. խոստ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անուանդրութիւն անուանդրութիւնք
accusatif անուանդրութիւն անուանդրութիւնս
génitif անուանդրութեան անուանդրութեանց
locatif անուանդրութեան անուանդրութիւնս
datif անուանդրութեան անուանդրութեանց
ablatif անուանդրութենէ անուանդրութեանց
instrumental անուանդրութեամբ անուանդրութեամբք