adj.

renowed, famous, illustrious;
— լինել, to become illustrious.

adj.

ὁνομαστός, περιώνυμος, ἑπίκλητος. famosus, nominatissimus, inclytus, celebris, celeberrimus. որ եւ ԱՆՈՒԱՆԱՒՈՐ. Ունակ երեւելի անուան կամ համբաւոյ. մեծանուն. փառաւոր. հռչակաւոր. հոյակապ. նամավեր, նամտար. ատլը շանլը, մեշհուր. տե՛ս (Ծն. ՟Զ. 4։ Թուոց. ՟Ա. 16։ ՟Ի՟Զ. 9։ Ես. ՟Ծ՟Զ. 5։ Երեմ. ՟Գ. 19։ Եզեկ. ՟Լ՟Թ. 13։)

Մեծի եւ անուանւոյ զնոյն գործեալ. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 14։)

Արանց արդարոց եւ անուանեաց. (Փիլ. նախերգ.։)

Թագաւորաց, կամ սկայիցն անուանեաց. (Ոսկ. ես.։)

Այնչափ անուանի եղեալ քաջութեամբն. (Ագաթ.։)

Անուանիք դառնային։ Անուանի յիշատակ, կամ կատարաումն, մահ. (Փարպ.։)

Անուանի հանդէս. (Պիտ.։)

Յընտրելոցն թիւ անուանիք։ Անուան անուանին ի կոյտս բազմաց. (Նար. առաք. եւ Նար. մծբ.։)