hy    |   fr

Անպատութիւն

s.

cf. Անպատուութիւն, գտանի գրեալ. (Յճխ. ՟Դ։ Շ. բարձր.։ Արիստ. առաք.։ Վրք. ոսկ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անպատութիւն անպատութիւնք
accusatif անպատութիւն անպատութիւնս
génitif անպատութեան անպատութեանց
locatif անպատութեան անպատութիւնս
datif անպատութեան անպատութեանց
ablatif անպատութենէ անպատութեանց
instrumental անպատութեամբ անպատութեամբք