adj.

ԱՆՊԱՐԱԳԻՐ որ եւ ԱՆՊԱՐԱԳԻԾ. ἁπερίγραφος, ἁπερίγραπτος. incircumscriptus, non circumscriptus, incomprehensibilis, immensus. Անպարագրելի. անպարոյր. անբովանդակելի. զոր չէ մարթ շրջափակել ծրիւ. անվայրափակ. անսահման. անեզրական. եւ անչափ. ընդարձակ յոյժ յոյժ.

Աճեցոյց զերեւոյթն անպարոյր եւ անպարագիր մեծութեամբ. (Փիլ. իմաստն.։)

Անպարագիր պատկեր, կամ տիպ, կամ զօրութիւն։ Անպարագիր տեղի ամենեցուն։ Անպարագիրն հայր, կամ էակ. (Նար.։ որ եւ խչ. ասէ.)

Որ անպարագիրն է յէութեան. (Շար.։)

Զլայնագոյն եւ զանպարագիր կալուածս։ Ջուրց համատարած անպարագիր մեծութեամբ ծաւալեալ. (Պիտ.։)