ԱՊՈՍԵԼ ԱՊՈՍՄՆԵԼ. Բաց յումպէտս յարմարեալ հանգէտ յունին. ἁποφῆσαι, ἁποφαῖναι. negare. որ եւ ԱՊՈՍԱՑԵԼ, ԱՊՈՒՍԵԼ. (իբր թէ սպասել, ապոգել) Բացասել. ժխտել. ուրանալ.
Զսոյն պարտ է բացասոցել. եւ ապոսմնել (յն. մի բայ)։ Ճշմարիտ է ասել կամ ապոսել, եթէ ոչ ստէ. (Պերիարմ. ՟Է. եւ ՟Թ։)