cf. ԶԱՐՄԱՑՈՒՄՆ. արմննալը, արմանք
Զի վերայ նոցա արմացմունս արգելուլ՝ փոքր ահա համարելով։ Երկրպագութիւն ոչինչ այլ է, այլ՝ է արմացման հարազատի, եւ սիրոյ նշանակ ճշմարտի. (Փիլ. լին. ՟Դ 47. 130։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | արմացումն | արմացմունք |
| accusatif | արմացումն | արմացմունս |
| génitif | արմացման | արմացմանց |
| locatif | արմացման | արմացմունս |
| datif | արմացման | արմացմանց |
| ablatif | արմացմանէ | արմացմանց |
| instrumental | արմացմամբ | արմացմամբք |