cf. ԶԱՐՄԱՑՈՒՄՆ. արմննալը, արմանք
Զի վերայ նոցա արմացմունս արգելուլ՝ փոքր ահա համարելով։ Երկրպագութիւն ոչինչ այլ է, այլ՝ է արմացման հարազատի, եւ սիրոյ նշանակ ճշմարտի. (Փիլ. լին. ՟Դ 47. 130։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | արմացումն | արմացմունք |
accusatif | արմացումն | արմացմունս |
génitif | արմացման | արմացմանց |
locatif | արմացման | արմացմունս |
datif | արմացման | արմացմանց |
ablatif | արմացմանէ | արմացմանց |
instrumental | արմացմամբ | արմացմամբք |