adj.
ὐψῶν exaltans, exaltator, ἁναγωγός ad supera ducens Բարձրացուցանօղ. ի վեր ամբարձօղ. վերածիչ. վերբերօղ.
Փառք իմ, եւ բարձրացուցիչ գլխոյ իմոյ. (Սղ. ՟Գ. 4։)
Յաստուածայնոյն եւ բարձրացուցիչ կենդանութենէ կամաւորութեամբ անկեալ առ հակառակն յետնութիւն ածաւ. (Դիոն. եկեղ.։)