adj.

that has high branches;
covered with many leaves, leafy.

adj.

ὐψήκομος alte comatus Ասի զվարսաւոր ծառոյ. որպէս բարձրոստեան, բարձրասաղարթ.

Ունելլով յինքեան զբարձրավարս արմաւենին։ Նա է բարձրավարս արմաւենին, որ զբարձրութիւն բնութեանս մերոյ ընձիւղեաց. (Նիւս. երգ.։)

Ելեր ի բարձրավարս արմաւենին. (Պիտ.։)