ԳԵՐԱԶԱՆՑ մ. ԳԵՐԱԶԱՆՑԱԲԱՐ. Գերազանց օրինակաւ, առաւելութեամբ. Նշանակեաց զերկուս բնութիւնս՝ գերազանց միաւորեալս ի վեր քան զմիտս եւ զբանս. (Զքր. կթ.։)
Մարմնով գերազանց նմին բարձրացաւ. (Նար. կուս.։)
Կարէ քան զասացեալս ի սոյն գերազանցաբար իմաստասիրել. (Լմբ. սղ.։)