adj.

supreme, sublime, excellent, superior, eminent.

adj.

ὐπέρτερος, ὐπέρτατος superior, praestantior, summus, supremus, praestantissimus Վերագոյն. վեհագոյն, ծայրագոյն. սաստկագոյն. գերազանց. գեր քան.

Գերագոյն լոյս, մաքրութիւն։ Ի գերագունէն էութեամբ։ Գերագունիցն զօրութեանց. (եւ այլն. Դիոն.։)

Քան զամենայն գերագունին աստուծոյ։ Ի գերագոյն քան զզօրութիւն հպեսցուք ջան. (Կիւրղ. գանձ.։)

Գերագոյն վնասակարութիւն, պարսաւանք, տռփանք. (Պիտ.։ Մագ. ՟Ժ՟Գ։)

Գերագոյն փառօք։ Գերագոյն քան զբնութիւն չարչարանօք. (Շար.։)

Քան զչափ կշռութեան բանի գերագոյնք։ Գերագունիցն կայից. (Նար.։)

Սեռ. խնդրով, իբր գերադրական բառ ըստ յն. եւ լտ.

Գերագոյն երկնայնոցն, կամ երկնիցն։ Ոգւոց գերագոյն. (Անյաղթ բարձր.։)

Մարգարէից գերագոյն։ Գերագոյն ընտրելոց։ Գերագոյն քերովբէից, երկնից, եւ այլն. (Շար.։)

adv.

Իբր մ. նաեւ հանդերձ խնդրով.

Աստուածանմանութիւնն՝ գերագոյն պարգեւի վերին զուարթնոց). (Դիոն.։)

գերագոյն քերովբէից վերամբարձեալ ի յերրակի խորանս երկնից։ Գերագոյն քան զբնաւս անճառելւոյն հասիք երանութեան. (Շար.։)

Գերագոյն քան զերիքովին փողն եղջերեայ՝ զբռնութիւն բելիարայ սովաւ հարթեալ տապալեցեր։ Համբարձեալ վերադրեաց գերագոյն դրան. (Նար. ՟Զ՟Բ. եւ Նար. խչ.։)

Ջերմն սիրովն՝ զոր գերագոյն ընկերակցացն ունէր առ վարդապետն. (Սկեւռ. յար.։)