essence or excellent nature;
supreme being.
ὐπερουσιότης, τὸ ὐπερούσιον, τὸ ὐπερέχον summa essentia, supersubstantiabilitas Գերագոյն իսկութիւն ի վեր քան զամենայն գոյացութիւն. գերունակութիւն.
Գերագոյութիւն աստուածապետական։ Գերագոյապէս ունի զգերագոյութիւն։ Զգերաբնութեան գերագոյութիւն։ Քան զամենայն սրբազան ըստ գերագոյութեան արտաքս համբարձեալ. (Դիոն.։)
Զի որքան դու զմեծութիւն էութեանդ անհաս գերագոյութեամբդ ամփոփեցեր, այսքան ներգործութեամբք տեսանելի մեզ արարեր. (Պիսիդ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | գերագոյութիւն | գերագոյութիւնք |
| accusatif | գերագոյութիւն | գերագոյութիւնս |
| génitif | գերագոյութեան | գերագոյութեանց |
| locatif | գերագոյութեան | գերագոյութիւնս |
| datif | գերագոյութեան | գերագոյութեանց |
| ablatif | գերագոյութենէ | գերագոյութեանց |
| instrumental | գերագոյութեամբ | գերագոյութեամբք |