ԽԻՂՃՄՏՈՒԹԻՒՆ կամ ԽԵՂՃՄՏՈՒԹԻՒՆ. cf. ԽՂՃՄՏՈՒԹԻՒՆ. խղճմտանք.
Տե՛ս զինչ պատասխանի տայցէ քեզ խիղճմտութիւնդ, եւ ճեպեա՛ առնել որ ինչ ասիցէ քեզ. (Վրք. հց. ձ։)
Խեղմտութեամբ (կամ խիղճմտութեամբ) յանդլմանեալ կշտամբէ. (Լմբ. պտրգ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | խիղճմտութիւն | խիղճմտութիւնք |
| accusatif | խիղճմտութիւն | խիղճմտութիւնս |
| génitif | խիղճմտութեան | խիղճմտութեանց |
| locatif | խիղճմտութեան | խիղճմտութիւնս |
| datif | խիղճմտութեան | խիղճմտութեանց |
| ablatif | խիղճմտութենէ | խիղճմտութեանց |
| instrumental | խիղճմտութեամբ | խիղճմտութեամբք |