ՀՈԳԷԲԱՐՁ կամ ՀՈԳԷԲԱՐՁՈՂ ՀՈԳԷԲԱՐՁՈՒ. որ գրի եւ ՀՈԳԵԲԱՐՁՈՒ. cf. ՀՈԳԱԲԱՐՁՈՒ.
Հոգէբարձ լինել սրբոց. (Ոսկ. ՟բ. կոր.։)
Լե՛ր հոգէբարձող եւ վերակացու (աղքատաց). (Մանդ. ՟Ե։)
ր հոգէբարձու տանն եւ քեռն իւրոյ. (Աթ. անտ.)
Եղեւ հոգէբարձու պաղեստինացւոց. (Եւս. պտմ. ՟Ա. 7։)
Փրկութեան հոգէբարձուն. (Բրս. տեառնընդառաջ.։)