cf. Հոգեփոխութիւն.
ψυχαγωγία animarum eductio, deductio. Աղանդ՝ որ դնէ զածումն կամ զյածումն հոգւոց, կամ զհոգեփոխութիւն ի մարմնոց ի մարմինս.
Վասն դիւաց բարեացն եւ չարեաց, զորս վասն աստուածութեանն մոլորութեանն (այսր եւ անդր), եւ հոգիածութեանն՝ աստեղացն զօրութեան հրաշագործեն. (Առ որս. ՟Ա։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հոգիածութիւն | հոգիածութիւնք |
| accusatif | հոգիածութիւն | հոգիածութիւնս |
| génitif | հոգիածութեան | հոգիածութեանց |
| locatif | հոգիածութեան | հոգիածութիւնս |
| datif | հոգիածութեան | հոգիածութեանց |
| ablatif | հոգիածութենէ | հոգիածութեանց |
| instrumental | հոգիածութեամբ | հոգիածութեամբք |