détérioration, décadence, dégénération, abâtardissement, avilissement, corruption;
infériorité, affaiblissement;
lâcheté;
défaite, échec;
outrage, insulte.
ἑλάσσωμα diminutio, damnum ἤττημα defectus, delictum. Յոռութիւն. անպիտանութիւն. տկարութիւն. կորանք. անարգութիւն. յետնութիւն. վատութիւն, չարութիւն. պակասութիւն.
Եւ արդ ամենեւին իսկ վատթարութիւն է ի ձեզ։ Վասն իւրոյ վատթարութեան. (՟Ա. Կոր. ՟Զ. 7։ ՟Բ. Մակ. ՟Ժ՟Ա. 13։)
Եւ զի զվատթարութիւն նորա յայտ առնիցէ, ասէ, զհզօրն կապիցէ։ Լսելով զառաքինեացն զքաջութիւն, եւ զյետս կացելոցն զվատթարութիւն. (Եզնիկ.։ Եղիշ. ՟Ա։)
Որում ոչ կարացեալ այնպիսի վատթարութեան եւ պարսաւանաց տանել. (Խոր. ՟Գ. 25։)
Ատտիկեցիս ըստ վատթարութեան, այլ ոչ ըստ բարեբաստութեան։ Փոխադրեաց զնա ի վատթարութենէ անտի ի լաւագոյնսն. (Նար. կե։ Իգն.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | վատթարութիւն | վատթարութիւնք |
| accusatif | վատթարութիւն | վատթարութիւնս |
| génitif | վատթարութեան | վատթարութեանց |
| locatif | վատթարութեան | վատթարութիւնս |
| datif | վատթարութեան | վատթարութեանց |
| ablatif | վատթարութենէ | վատթարութեանց |
| instrumental | վատթարութեամբ | վատթարութեամբք |