bad, wicked, malicious, perverse, froward;
infamous, unchaste;
wretched, miserable, unhappy.
ՎԱՏՇՈՒԷՐ կամ ՎԱՏԸՇՈՒԷՐ. πονηρός improbus. որ եւ գրի ՎԱՏԱՇՈՒԷՐ (առաւել առ յետինս). որպէս թէ Վատուչուառ. Վատ եւ թշուառ. հէք. թշուառական. չարագործ. անզգամ. անօրէն. չար. ժանտաժուտ. աներես.
Վատշուէր դեւն այն։ Վատշուէրքն եւ չարադեւք. (Ոսկ. անոմ. ՟Դ։ Փիլ. լին. ՟Դ. 234։)
Միւսն կոչեաց ստրկաց ստրուկ, եւ նա վատըշուէր. (Բրս. բարկ.։)
Ձերբակալ առնէ զվատշուէրն (զմերուժան)։ Զայս զվատշուէրս (զաբեսողոմ)։ Երեքթշուառեան վատշուէր վատ մի էր։ Վատշուէր ժողովուրդն հրէից. (Խոր. ՟Գ. 37։ Պիտ.։ Արծր. ՟Դ. 9։ Շ. ՟ա. պետ. ՟Ի՟Բ։)
Բարւոք ասէր վատշուէրն (կամ վատաշուէրն), թէ մատն աստուծոյ է այս։ Կարծէր վատշուէրն՝ մարդկան օգնութեամբ յաղթել ճշմարտութեան. (Լաստ. ՟Ժ՟Ա. ՟Ժ՟Բ։)
Դիպուածք վատշուերիս. (Սկեւռ. աղ.։)
Այսպիսում առն վատշուէր. (Մագ. ՟Խ՟Գ։)
Ո՛վ չարք եւ վատշուէրք ի պաշտօնեայսն իմ. (Ճ. ՟Ա.։)
Իսկ ի (Հին բռ.) գրի
Վատշուէր, անարգիմաց։