cf. Վատազգի.
δυογενής, ἁγενής, ἁγεννής ignobilis, obscurus, degener. Վատազգի, վատատոհմիկ. անազգի. աննշան. յետնեալ. եւ Որ ինչ անկ է եղելոցն ի ցած ազգէ. անարգ. յոռի. անվայելուչ.
Վատթարազգի (ասի առ մարդիկ), որ յաղքատ հարց, կամ վասն թշուառութեան, եւ կամ վասն հեզութեան։ Աղքա՞տ ասաց քեզ, եւ կամ թէ վատթարազգի, եւ անմիտ։ Իբր թէ քաջատոհմիկ ընդ վատթարազգւոյ բնակէ. (Առ որս. ՟Ը։ Ոսկ. յհ. ՟Բ. 2։ Խոր. ՟Բ. 60։)
Յղէր զոմն անօրէն եւ վատթարազգեաց յաներեւելեան. (Բրս. սղ.։)
Արուեստիւն ճոխ է եւ պատուական, եւ գործովքն յոռի եւ վատաթարազգի։ Աշխարհական եւ վատթարազգի զամենայն ինչ գործեցին. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Զ. եւ Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Գ։)
Մի՛ անծանօթութեամբ առ վատթարազգի տրտմութիւնս անկանիցիս. (Բրս. հայեաց.։)
Ո՛վ ծառայ քրիստոսի, մի՛ ինչ ուսցիս (կամ կրեսցես) վատթարազգի, հաւատովք քաջալերեցի՛ր։ Յոյժ վատթարազգի եւ կարճմտութիւն է կարծելն, թէ եւ այլն։ Ինքն ըստ ինքեան եւ ո՛չ ուրեք է՝ ոչ վատթարազգի (վիճակ), եւ ոչ բարետոհմութիւն ազգի. (Ածաբ. աղք. եւ կիպր։ Նիւս. կուս.։)