hy    |   fr

*Կռնակ, ի

cf. Կուռն.

s.

Ռամկականն բառիս Կուռն. որ եւ ԿՌԹՈՒՆՔ. Թիկունք. քամակ.

Ու՞ր կռնակ (կամ կոռնակ) որ թեկն ածէր կռնակաւ. եւ նահանջէր՝ մարտուցեալ. (Մագ. ՟Ի՟Ը։)