adj.

terrified, dismayed, thunderstruck;
— առնել, to terrify, to frighten, to dismay;
— լինել, to be frightened or dismayed.

adj.

Որ բեկանէ ահիւ զսիրտ այլոց. ահացուցիչ. ահաւոր. սոսկալի. վախ ձգօղ, վախնալու. գօրգուլու, հէյպեթլի.

Ահաբեկ իշխանութեամբ սաստեալ։ (Ոսկ. գաղ.։)

Յահաբեկ լուսոյ ծագման քո տէր։ Յահաբեկ գալստեան Որդւոյն Աստուծոյ. (Շար.։) (Տօնակ.։)

ԱՀԱԲԵԿ ԱՌՆԵԼ, ԼԻՆԵԼ. cf. ԱՀԱԲԵԿԵԼ.

Ահաբեկ արար զամենայն զօրս աշխարհին. (Եղիշ. ՟Ա։)

Պահապանքն պակուցեալ ահաբեկ լինէին. (Շար.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Ահաբեկեմ, եցի

Ահաբեկիմ, եցայ

Ահաբեկութիւն, ութեան

Voir tout