adj.

loving solitude, or retired situations, retired, solitary.

adj.

φιλέρημος solitudinis amans. Որ սիրէ զանապատ կամ զառանձնութիւն.

Անապատասէր, որ յախտից եւ ի չարութեանց ի բաց խուսէ, (ա՛յլ ձ. անապատ ասէ)։ Զտատրակն, քանզի անապատասէր է կենդանիդ. (Փիլ. լին.։)

Բնակութիւն ջայլամանց, զի անապատասէր է թռչունդ։ Անապատասէր թռչնոց լինել դադար. (Մխ. երեմ.։)

Ընդ անապատասէր ցիռսն. (Նար. յովէդ.։)

Յովհաննէս անապատասէր, եւ ոչ մարդատեաց. (Կոչ. ՟Գ։ եւ Մագ. Ծ։)

Կամ սիրօղ անապատաւորաց.

Անապատասէր եւ կրօնաւորասէր. (Մագ. ԾԴ։)

Կամ առանձնասէր.

Ըստ ցանկութեան անձին անապատասէր կենացն զվայրսն գտեալ. (Ասող. ՟Գ. 32։)