adj.

without a guide or chief, indirected.

adj.

Առանց առաջնորդի մնացեալ. անգլուխ. անտերունչ.

Յետ մահուն Յուսկայ անառաջնորդ լինէր երկիրս Հայոց։ Անառաջնորդք եղեալ՝ իբրեւ զկոյրս մոլորեցան. (Բուզ. ՟Գ. 3։)

Հի՞մ լքեր զիս իբրեւ անառաջնորդ. (Ճ. ՟Գ.։)

Սողոսկեալք ի չարն՝ մնացին անառաջնորդք. (Լմբ. առակ.։)

Առաքէ յաշխարհս Հայոց՝ իբր անառաջնորդ զսա վարկուցեալ։ Դժուարին վարկուցեալ զանառաջնորդն լիներ. (Խոր. ՟Գ. 10. 48։)

adv.

Առանց առաջնորդի.

Ո՛չ խառնիխուռն, եւ ոչ անառաջնորդ այս լինէր. (Խոր. ՟Ա. 31։)

s.

ԱՆԱՌԱՋՆՈՐԴ. ըստ յն. ոճոյ, իբր անղեկավարութիւն. τὸ ἁκυβέρνητον.

Վասն անհովուութեան եւ անառաջնորդի. (Առ որս. ՟Թ։)