adj.

more or very feeble, very weak, very timid.

adj.

ἁδρανέστερος, vilior. Առաւել կամ յոյժ անարի. տկարագոյն. աղկաղկ. խիստ վախկոտ, անճրկած, տկար.

Առ ոստայնս սարդից, եւ ստուերս եւ երազս, եւ առ անարիագոյնս քան զայսոսիկ վարելով. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 25։)

Անարիագոյնս քան զնոսա մի՛ երեւեսցուք. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ժ։)

Մի՛ ինչ անարիագոյն ախտանար ո՛վ նահատակ իմ. (ՃՃ.։)