adj.

unfruitful, barren.

adj.

Որպէս անբողբոջ. ոչ բուսուցանօղ ինչ. ուր ոչ լինի բոյս ինչ. անբեր. չիբուսցընօղ. զայրի միւմպիթ.

Անապատ անբոյս. (Եղիշ. ՟Ը։)

Քարինք՝ որ անբոյսք են՝ ի խոտոց։ Անբոյս էին յաստուածային բարեպաշտութենէն. (Մամբր.։)

Նման աւազոյ բազմացան անբոյս չարիք նոցա. (Մխ. երեմ.։)

Մի՛ ցրտացուսցէ զերկիր, եւ լինիցի անբոյս եւ անպտուղ. (Վեցօր. ՟Զ։)

Ոչ բուսեալ. չիբուսած, որ չիբուսնիր. պիթմէզ.

Ընդարմացեալ կային ընդ հողով անբոյսք. (Մամբր.։)

Արտաքս հանեալ զսերմն յանդաստանէն՝ անբոյս առնէ. (Կանոն.։)