adj.

intolerant, impatient;
incontinent, intemperate, immoderate;
violent.

adj.

ἁκρατής, ἁκατάσχετος. intemperans, incontinens. Որ չունի ժոյժ. անհամբեր. անժուժկալ. անարգել. անսանձ. անկարգ. ցոփ. ի թիտալսըզ. սապըրսըզ.

Անժոյժք, վէսք, անբարեսէրք. (՟Բ. Տիմ. ՟Գ. 3։)

Սրտմտութիւն անժոյժ բարկութեան. (Յոբ. ՟Լ՟Ա. 11։)

Անժոյժ որկորստութիւն, կամ աղտեղութիւնք։ Մի՛ լիցուք որպէս զորդիսն հեղեայ անժոյժք. (Յճխ.։)

Զառաքինեացն եւ զանժուժիցն փորձս. (Արծր. ՟Ա. 1։)

Այսպիսի է անժուժիցն հանդէս. (Սիսիան.։)

Քան զորկորայսն անժոյժ եւ վատթար գտանէի. (Սարգ.։)

Անժոյժ որովայնիւ. (Մանդ.։)

Անժոյժ մեր բնութիւն. (Լմբ.։)

Եւ որ չկարէ տոկալ, տեւել. տայանամազ.

Զի մի՛ անժոյժ եղեալ կիզցին արարածք. (Ագաթ.։)

Տկար եւ անժոյժ (կամ թերեւս՝ անոյժ) են չարչարանքդ քո. (Ճ. ՟Ա.։)

Եւ անժուժելի, կամ անպիտան. ἁσύμφορον.

Փոփոխելն ինքեամբ (ի գործոյ ի գործ) անժո՛յժ է. (Բրս. հց.։)