s.

impatience;
intolerance;
incontinence, intemperance;
immoderation, violence.

s.

որ եւ ԱՆԺՈՒԺՈՒԹԻՒՆ. Չունելն զժուժկալութիւն. անհամբերութիւն. կարճմտութիւն՝ որպէս տղայոց եւ կանանց. սապըրսըզլըգ.

Զտղայս հրահանգէ՝ յանօգուտն ոչ զբաղնուլ անժուժկալութեամբ. (Յճխ. ՟Թ։)

Զճեպս եւ զանժուժկալութիւն կանանցն. (Փարպ.։)

Վտանգեալ սաստիկ անժուժկալութեամբ. (Պիտ.։)

Զանժուժկալութիւնն ի համբերութիւն ածեն եւ ի ժուժկալութիւն. (Կամրջ.։)

Ոչ հաւանեաց անժուժկալութեամբ սպասաւորիլ յայլոց. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)

Եւ անարգելութիւն ի կերակուրս եւ ի ցանկութիւնս, ընդդէմ բարեխառնութեան. ի թիտալսըզլըգ. ըստ յն. անխառնութիւն. ἁκρασία. intemperantia, incontinentia.

Առաջին անհնազանդութիւն վասն անժուժկալութեան եմուտ ի մարդ։ Եսաւ ընդ մեծամեծ չարեացն զանժուժկալութիւնն ամբաստանեալ եղեւ. (Բրս. հց.։)

Անժուժկալութիւնն էած եւ ի Սոդոմ զհրացան բարկութիւնն. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 13։)

Եդան պահք խափանիչ անժուժկալութեանն ամենայն վնասուց։ Անժուժկալութեամբն մթերեալ ի հոգի եւ ի մարմին զվնաս. (Յճխ. ՟Թ։)

Ի ձեռն պահոցն զանժուժկալութիւնն Ադամայ յանդիմանէ. (Արիստակ.։)

Ի կիրակէի զայլ ինչ կերէ՛ք յաղագս անժուժկալութեան ձերոյ։ Եւ թէ ոք անժուժկալութեամբ սխալէ, բեռն ապաշխարութեան ի վերայ դնեմք. (Շ. թղթ.։)

Եւ անկարութիւն ի հանդուրժել. անբերելի նեղութիւն.

Անժուժկալութեամբ սաստիկ ցաւոցն տքնէր զամենայն գիշերն. (Վրք. հց. ձ։)

Յետ ընդարձակութեանն՝ վիշտք եւ ցաւք անժուժկալութեան (այս ինքն անժուժելիք). (Ոսկ. ղկ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անժուժկալութիւն անժուժկալութիւնք
accusatif անժուժկալութիւն անժուժկալութիւնս
génitif անժուժկալութեան անժուժկալութեանց
locatif անժուժկալութեան անժուժկալութիւնս
datif անժուժկալութեան անժուժկալութեանց
ablatif անժուժկալութենէ անժուժկալութեանց
instrumental անժուժկալութեամբ անժուժկալութեամբք