indissoluble;
insoluble.
որ եւ ԱՆԼՈՒԾԱՆԵԼԻ. ἅλυτος, ἁδιάλυτος. insolubilis, indissolubilis. Որ ոչն լուծանի ապականութեամբ, եւ ոչ քակի. անեղծ, եւ անքակ. սերտ. հաստատուն. մշտնջենաւոր. անմեկնելի, եւ անթարգմանելի. չէօզիւլմէզ. պօզուլմազ.
Հոգւոյն անլոյծ ունելով զկերպարանն՝ որոշեալ ի մարմնոյն. (Աթ. ՟Դ։)
Անլոյծ կենդանութիւն։ Անլոյծ եւ մնացական է պատիւն. (Իգն.։)
Վասն կենացն անլուծից. (Արիստակ.։)
Հաղորդ կենացն անլուծից. (ՃՃ.։)
Էիցս անլոյծ յարակայութեան անայլայլելի հաստատութիւն. (Դիոն. երկն.։)
Ի գերագոյականն Երրորդութիւն ունին զհայեցուածս անլոյծ պնդութեամբ. (Յհ. իմ. եկեղ.։)
Ըմբռնեալ յանլոյծ. (յն. աներկաթ) տագնապ հասանէր. (Իմ. ՟Ժ՟Է. 16։)
Յանլոյծ սպառնալեաց զերծուցանէր. (Պիտ.։)
Անլոյծ կապ, կամ կապանք, շղթայք, միաբանութիւն ուխտի. (Փիլ.։ Փարպ.։ Նար. ՟Ղ՟Ա։ Արծր. ՟Բ. 5։)
Աստուծոյ եւ մարդոյ անլոյծ միաւորութիւնն։
Բնաւորականաւ ծննդեամբ, եւ անլոյծ միաւորութեամբ. (Աթ. ՟Դ։)
Կամ իբր մ.
Անլոյծ մնաց. (Նիւս. բն.։)
Եւ զթշնամին անլոյծ կապեաց։ Անլոյծ կապիմք. (այս ինքն ոչ եւս լուծանիմք մահուամբ). (Շար.։)
Մերթ՝ ոչ լուծեալ զպահս. անճաշակ. ծոմ.
Կրկին քառասուն՝ անլոյծ բերանով պահեաց. (Խոսրովիկ.։)