adj.

unbegotten, unborn;
barren, steril.

adj.

ἅγονος. sine facto. Անծնունդ. անծննդական. անզաւակ. ամուլ. ստերջ. անբեր. զաւակ կամ բերք չունեցօղ. տօզուրմազ. հասըլսըզ.

Ամենայն անպտուղ՝ բնաւ անծին. (Ոսկ. ՟ա. թես.։)

Ոչ եթող զբարին անծին մնալ. (Դիոն.։)

Ցրտութիւնն անծին է, իսկ չափաւորապէս ջերմն ծննդագործ. (Մաքս.։)

Վէմ անծին եւ ապառաժ՝ ստեամբք վտակաց ջուրց արբուցանէ զծարաւիս. (Սարկ. աղ.։)

Վէմն անծին եւ անպտուղ։ Զի եւ գուբն անծին է։ Արգանդ անծին. (Գէ. ես.։)

Որ փոքր մի յառաջ այրի, արդ հարսնացեալ. եւ որ անծին, արդ բազմածին. (Սկեւռ. ես.։)

Զանծին բարեաց ծնօղ բանիցս՝ մի՛ մոռանայք տօնողք վեհիցս. (Շ. ոտ. հրեշտ.։)

Իսկ ի Գանձ. շերամ որդն կոչի

Անծին կենդանի։

ἁγέννητος. ingenitus, non natus. Ո՛չ ծնեալ կամ ելեալ յայլմէ անձէ. սեպհական առանձնաւորութիւն Հօր երկնաւորի.

Անծին հանդիպի հայր. (Կիւրղ. գանձ.։)

Խոստովանիմք զՀօր յատկութիւն առանձնաւորութեանն՝ անծին եւ անսկիզբն։ Ոմն անծին է, եւ ոմն ծնունդ. (Շ. թղթ.։)

Անծնին ծնունդ. (Սեբեր. ՟Ա։)

Որդի անծնին ի կուսութենէ քումմէ ծնանի. (ՃՃ.։)

Իսկութիւն անծին. (Յճխ. ՟Ա։)

Մի՛ երկու աստուածս անծինս կարծիցես. այլ զի որդին միանգամայն ընդ ծնանելն՝ ամենեցուն տէր էր։ Զի մի՛ իբրեւ լուիցես՝ թէ ի սկզբանէ, եւ անծին եւս համարիցիս զնա. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 13. եւ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 2։)

Մերթ՝ չծնեալն յարարածս կատարելապէս, այլ՝ վիժեալ անկատար.

Որպէս աղտ եւ վիժած զանծինն եւ անկենդանի եւ անլոյս անկումն ունի յերկրի. Դիոն. եկեղ. ՟Գ։ (Թո՛ղ զի եւ Ադամ եւ Եւայ՝ անծին կամ անեղ ասին, իբր ոչ հասարակ ծննդեամբ գոյացեալք։)

իբր անեղ եւ անսկիզբն կամ անժամանակ, հասարակ երեցունց աստուածային անձանց. մանաւանդ ըստ հոմաձայնութեան յունին. ἁγένητος. nonfactus, increatus որ գրի նաեւ ἁγέννητος. non natus.

ԶՀայրն եւ զԱրարիչ զանեղանելին զանծինն Աստուած. (Փիլ. լին.։)

Բարեպատշաճապէս ասեմք անծին զէութիւնն Աստուծոյ. (Աթ. ՟Ը։)

Աստուած մի է, անծին, միայն անձնիշխան. (Կոչ. ՟Դ։)