adj.

Որ չէր կարծելի. անկարծ. արտաքոյ կարծեաց. անակնունելի. յանկարծական. եւ Նորահրաշ. հրաշափառ. նոր իմն. որպէս յն. ἁδόκητος, παράδοξος եւ այլն. inopinatus, inexpectabilis եւ այլն.

Անկարծելի ձգմամբն դարձուցանեն զձիս. (Առ որս. ՟Է։)

Ձմեռն անկարծելի. (Փիլ. քհ.։)

Անկարծելի սատակումն. (Գէ. ես.։)

Կարի օտար էր բանն եւ անկարծելի։ (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 22։)

Անկարծելի գործոյս։ Անկարծելի աւետաւորութիւն. (Փարպ.։)

Անկարծելի ժամանակ, տեղի. (Վրք. հց.։)

Գտին անկարծելի փրկութիւնս. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)

Զսքանչելի եւ զանկարծելի ծնունդն կուսական. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 45։)

Եւ մի՛ անկարծելի երեւեսցի ասացեալս. (Բրս. սղ.։)

Եւ անկասկածելի. ἁνύποπτος. non suspectus. շիւպհէսիզ.

Անկասկածելի էր վկայութիւնն այն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 28։)