adj.

impossible imaginary;
excessive, violent.

cf. ԱՆՀՆԱՐ, եւ ԱՆՀՆԱՐԻՆ.

Զանհնարաւորսն ինձ համարեալս՝ ցուցանել զդոյն ինձ դիւրինս։ Որ եւ մտաց է անհնարաւոր։ Հարուածք անհնարաւորք։ Անհնարաւոր ախտիցն։ Անհնարաւոր դառնութիւն մաղձի. (Նար.։)

Յանհնարաւոր վտանգից. (Պիտ.։)

Ջրոց առաւելուլ անօգուտ, եւ նուազելն անհնարաւոր. (Խոր. ՟Գ. 68։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անհնարաւոր անհնարաւորք
accusatif անհնարաւոր անհնարաւորս
génitif անհնարաւորի անհնարաւորաց
locatif անհնարաւորի անհնարաւորս
datif անհնարաւորի անհնարաւորաց
ablatif անհնարաւորէ անհնարաւորաց
instrumental անհնարաւորաւ անհնարաւորաւք