adj.

that does not allure or seduce.

ԱՆՀՐԱՊՈՅՐ ԱՆՀՐԱՊՈՒՐԵԼԻ Որ ոչ ձգի ի հրապոյրս. որ ոչն հրապուրի. անողոքելի. անխաբ. անպատիր, եւ առանց պատրանաց. ալտանմազ.

Զի ստիպեսցեն զանհրապոյրն Գայիանէ. (Ագաթ.։)

Պահեա՛ զհաւատս իմ անհրապոյր ի չարէն. (Ճ. ՟Ա.։)

Ծանուցեալ բռնաւորին զանհրապոյր միտս սրբոցն։ Ծանեան զմիտս նորա անհրապոյրս. (Յհ. կթ.։)

Անհրապուրելի խորհուրդ. (Ճ. ՟Բ.։)

Սահմանեալ ճշմարտապէս անհրապուրելի. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)