cf. Անձանձիր.
ԱՆՁԱՆՁՐՈՅԹ որ եւ ԱՆՁԱՆՁԻՐ, ԱՆՁԱՆՁՐԱՆԱԼԻ. ἁκάμας, ἁκάμαντος. indefessus, infatigabilis, ἁκάματα, indefesse, sine lassitudine. Որ ոչն ձանձրանայ կամ թուլանայ. անխոնջ. եւ առանց ձանձրանալոյ. օսանմազ. եօրուլմազ.
Անձանձրոյթ յօժարութեամբ յաղօթս. (Յճխ. ՟Ե։)
Ուսուցանելով՝ անձանձրոյթ. (Խոր. ՟Գ. 67։)
Անձանձրոյթ մտօք, կամ յորդորմամբք. (Պիտ.։)
Ստուգեսցո՛ւք զմեզ արդեամբք (սգաւոր սքեմաւ) յանձանձրոյթ սուգ. (Կլիմաք.։)
Անձանձրոյթ խօսել, կամ բողոքել, պատմել, հրատարակել, աղօթել, եւ այլն. (Փարպ.։)
Անձանձրոյթ խնդրել յԱստուծոյ. (Եղիշ. ՟Բ։)
Անձանձրոյթ երկասիրելովն, կամ կալով ի սպասաւորութեան։ Անձանձրոյթ պշնուն զգիշերս ողջոյն. (Պիտ.։)