personal;
hypostatical;
own.
ψυχικός. animatus, animalis, ceu animae, vitalis, πνευματικός, spiritualis. Հոգեկան. հոգեւոր. իմանալի, բանաւոր. շնչաւոր. կենդանական. րուհանի.
Քահանայապետն ի սրբոցն սրբոց ոչ մտանէ պճղնաւորաւն, նուիրել զանձնական արիւնն։ Զանձնական զխուճապ Աստուծոյ յինէն ի բաց փարատեցուցեալ. (Փիլ. այլաբ.։)
Յանձնական էութեան իւրում զիւրն ունի, այլ վասն երեւելի արարածոցս առեալ նմանութիւն. (Ագաթ.։)
Մարմնականաց եւ անձնականաց։ Անձնականացն աներեւութից։ Անձնական օձ, կամ ցաւ, կամ երկիր, կամ քաղաք եւ այլն. (Նար. ստէպ։ Լմբ. սղ. ՟Ծ՟Դ։)
Անձնական պատարագ լինել Աստուծոյ կենդանւոյ. (Վահր. դտ.։)
Անձնական առաքինութիւնք. (Սարկ. քհ.։)
Անձնական զօրութիւնք. Նիւս. բն. ստէպ. իմա՛ կենդանական, եւ յօժարական. զոր օրինակ երեւակայութիւն, միտք, յիշողութիւն, շարժութիւն, զգայութիւն։
Կամ իբր անձնաւոր.
Բանն Աստուած՝ բան անձնական, եւ մարդ կատարեալ. (Ոսկ. ես.։)
Անձին սեպհական. իւրական. յատուկ.
Ոչինչ անձնական խօսեցայ ընդ ձեզ. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 23։)
Զձայնս զանձնականս, եւ զչարչարանս զանձնականս. (Բրս.։ Յհ. իմ. երեւ.։) (Տօնակ.։)
Կանխէին անձնական կամօք ի պահս եւ յաղօթս. (Ճ. ՟Բ.։)