adj.

that does not contain, that has not;
poor, needy.

adj.

որ եւ ԱՆՈՒՆՈՂ. Չունօղ. չունեցօղ.

Զանունակս բարեաց հոգիս։ Զանունակն յանցմանց։ Անունակն նիւթոյ յանցանաց. (Նար. ՟Լ՟Զ եւ Նար. խչ. եւ Նար. մծբ.։)

Անունակ գոլով իմաստից. (Շ. հրեշտ.։)

Եւ Ոչ ունելի. իբր ոչ ստանալի. անհաղորդական. եւ իբր Անըմբռնելի. անպարտելի.

Ունել զանվայրափակ եւ զանունակ անուն ամենահաստչի. (Անան. եկեղ։)

Զսո՛ւր եւ զանունակ զատումն շարժողականացն սկզբանց եւ բովանդակութեանց. (Դիոն. երկն.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Արձանունակ

Դերանունական

Հայրանունական

Նմանունակ

Փաղանունակի

Voir tout