s.

impassibility.

s.

ἁπάθεια, τὸ ἁπαθές. impassibilitas, expertem esse passiones. Չկարելն չարչարիլ. ազատութիւն յամենայն կրից.

Չարչարանք նորա մեզ անչարչարութիւն է, եւ մահ նորա մեզ անմահութիւն։ Հաւատայ զչարչարելին անչարչարութեամբ։ Ի չարչարելւոջ մարմնի զանչարչարութիւն ցուցեալ. (Աթան. ՟Ա. եւ ՟Դ։)

Զի տացէ մեզ զիւր զանչարչարութիւնն. (Ագաթ.։)

Ի բնութենէ իւրմէ՝ որ է անչարչարութիւն, փոփոխումն ընդունել ոչ կամի։ Աստուածային բնութեամբն ունի զանչարչարութիւն եւ զանմահութիւն. (Շ. թղթ.։)

Ապա ուրեմն՝ թէեւ ասի մարմնով չարչարիլ, պահի եւ այսպէս անչարչարութիւն նորա, ըստ որում իմանի աստուած. (Պրպմ. ՟Լ՟Թ։)

Զանչարչարութիւն մարմնոյն՝ որ յետ կամաւորն մահուան. (Լմբ. սղ.։)

իբր Անախտութիւն.

Որ զայսպիսի ուղղութիւն յանձին ցուցանիցեն, ի մարդկեղէն եւ ի չարչարելի մարմնի եպեւեալ գտանի անչարչարութիւն։ Որոց չէ արթ մինչդեռ աստէն ի մարմնի իցեն՝ զհրեշտակաց անչարչարութիւնն կրել յանձին. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 18. 19։)

Բարձրացեալ ի սէրն, եւ ի հոգեւոր տեսութիւն, եւ յանչարչարութիւն։ Ի գիտութիւնն հասեալ, եւ յանչարչարութիւն. (Լմբ. սղ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անչարչարութիւն անչարչարութիւնք
accusatif անչարչարութիւն անչարչարութիւնս
génitif անչարչարութեան անչարչարութեանց
locatif անչարչարութեան անչարչարութիւնս
datif անչարչարութեան անչարչարութեանց
ablatif անչարչարութենէ անչարչարութեանց
instrumental անչարչարութեամբ անչարչարութեամբք