hy    |   fr

Առնխօսութիւն, ութեան

s.

espousals, nuptials.

s.

μνηστεία. desponsatio. Խօսեալ լինելն կուսի՝ առն. հարսնախօսութիւն. խօսքկապ, նշան, եւ պսակ.

Ի ձեռն առնխօսութեան ընտրեցաւ երանելի կոյսն, ոչին կուսութեանն յառնխօսութենէն վնասեալ։ Առ ի յովսէփն հնարացաւ առնխօսութիւն։ Որպէս ի զբաղումն չարին ի ձեւ առնխօսութեան զկուսին հանճարեցաւ. եւ այլն. (Բրս. ծն. ստէպ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif առնխօսութիւն առնխօսութիւնք
accusatif առնխօսութիւն առնխօսութիւնս
génitif առնխօսութեան առնխօսութեանց
locatif առնխօսութեան առնխօսութիւնս
datif առնխօսութեան առնխօսութեանց
ablatif առնխօսութենէ առնխօսութեանց
instrumental առնխօսութեամբ առնխօսութեամբք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Խառնխօսութիւն, ութեան

Voir tout