that has seen, that sees God.
θεόπτης qui deum videt Տեսօղ Աստուծոյ՝ ո՛ր եւ է օրինակաւ. Ի նոյն միտս թարգմանի սովորաբար անունս ԻՍՐԱՅԷԼ, որպէս եւ Տեսանօղ կոչիլն մարգարէից. զԱստուած տեսնօղ, Աստուծոյ հետ տեսնուօղ.
Իսրայէլ աստուածատես թարգմանի. եւ նա հաւատովք տեսանէր զԱստուած. (Կիւրղ. ծն.։)
Աստուածատես մարգարէից։ Ամենայն աստուածատես կատարելոցն նմանութեամբք երեւալ։ Առեալ աստուածատեսացն զաստուածատուր աւետիսն. (Ագաթ.։)
Յաստւածատեսիցն առաքելոցն եւ մարգարէից. (Շ. հրեշտ.։)
Ամենայն աստուածատեսաց եւ աստուածասիրաց անձինք. (Լմբ. սղ. ՟Ծ՟Գ։)
ՈՒրախ եղիցին զօրութիւնք աստուածատեսք (այսինքն հրեշտակք). (Թղթ. ատր. առ Շ։)
Յաստուածատես երեսսն (Մովսեսի). (Հ. կիլիկ.։)
Եզեկիէլ աստուածատես գուշակմամբն բարբառէր. (Վրթ. քերթ.։)
Սրբոյն եւ աստուածատեսին եղիայի. (Կլիմաք.։)
Զի զամենեսեան յիսրայել անուան աստուածատեսս գրեսցէ. (Ագաթ.։)
Զաստուածատեսն անուն ընկալաւ (յակոբ). (Նար. կուս.։)
Զանուանեալ աստուածատես ազգ. (Շ. բարձր.։)
ԱՍՏՈՒԱԾԱՏԵՍ. Մերթ՝ որպէս Աստուածատեսակ. աստուածանման.
Մանաւանդ զանձինս մեր բարեգործիցեմք՝ աստուածատեսս առնելով. (Ածաբ. յայտն.) θεοειδής