s.

equitable judgement.

s.

δικαιοκρισία justum judicium Արդարութեամբ դատելն. արդար դատաւորութիւն, եւ անաչառ դատաստան.

Այժմ յերկայնմտութեանն վայելեսցուք, յայնժամ զարդարադատութիւնն ճանաչեմք. (Բրս. կրօն.։)

Ո՞յր այլ իցէ արդարադատութիւն, եթէ ոչ քո. (Եփր. աղ.։)

Պօղոսի ասացեալ զյայտնութիւն լինել արդարադատութիւն Աստուծոյ. (Կիւրղ. գանձ.։)

Չէ՛ արժան արդարադատութեանդ ցասնուլ մեզ. (Փարպ.։)

Զմրցանակ արդարադատութեան ընդունել. (Պիտ.։)

Զարհուրեալ եմ յարդարադատութենէ. (Սարկ. հանգ.։)

Մի՛ ոք զմարդասիրութիւն Աստուծոյ առաջի եդեալ՝ զարդարադատութիւն ոչ ճանաչիցէ. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ը։)

Իշխանն զպարիսպ արդարադատութեանն քակեաց. (Լմբ. սղ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif արդարադատութիւն արդարադատութիւնք
accusatif արդարադատութիւն արդարադատութիւնս
génitif արդարադատութեան արդարադատութեանց
locatif արդարադատութեան արդարադատութիւնս
datif արդարադատութեան արդարադատութեանց
ablatif արդարադատութենէ արդարադատութեանց
instrumental արդարադատութեամբ արդարադատութեամբք