s.

ruin, demolition, destruction, desolation.

s.

cf. ԱՒԵՐ.

Զամենայն աւուրս աւերածոյն իւրոյ։ Պղծութիւն աւերածոյն։ Կատարած տացի ի վերայ աւերածոյն։ Կատարած տացի ի վերայ աւերածոյն. (Ղեւտ. ՟Ի՟Զ. 34։ եւ ՟Բ. Մնաց. ՟Լ՟Զ. 21։ Դան. ՟Թ. 27։)

Աւերածոյ ցրմանն. (Ագաթ.։)

Վասն զուր աւերածոյ աշխարհին հայոց. (Եղիշ. ՟Ը։)

Եւ այս բազում աւերածի նշանակ է. (Ոսկ. ես.։)

Յօրինել շինել զամենայն զգերութիւնս յաւերածոյն եւ այրեցածոյն. (Բուզ. ՟Դ. 24։)

adj.

ἕρημος որպէս ռմկ. աւէր, անուանը աւրած կին. Շնացեալ. շուն. սկնդիկ. պոռնիկ.

Բազում են որդիք աւերածոյն առաւել քան զարամբոյն. (Դամասկ.։)