cf. Ապշութիւն.
ἕστασις cf. ԱՊՇՈՒԹԻՒՆ. եւ ԱՐՏԱԿԱՑՈՒԹԻՒՆ. (ի բառէս Ապուշ. լծ. եւ յափշտակութիւն)
Թարգմանի քետացին՝ ափշութիւն. եւ առակէ ի ձեռն ափշութեանն՝ մոլութիւն եւ ազնգամութիւն. (Փիլ. լին. ՟Դ. 79։)
Մոլեկան արտակացութիւն՝ ափշութիւն։ Արտակացութիւն ափշութեան. (Արիստ. որակ.։)
Յափշութենէ աշխարհիս զբօսանաց։ Ի մթագին ափշութիւն ընկենու. (Յճխ. ՟Զ. ՟Ժ՟Ը։)
Ափշութիւն մտաց. (Ագաթ.։)
Յափշութեան լեալ յանհնարին կոտորելոցն. (Տհ. կթ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ափշութիւն | ափշութիւնք |
| accusatif | ափշութիւն | ափշութիւնս |
| génitif | ափշութեան | ափշութեանց |
| locatif | ափշութեան | ափշութիւնս |
| datif | ափշութեան | ափշութեանց |
| ablatif | ափշութենէ | ափշութեանց |
| instrumental | ափշութեամբ | ափշութեամբք |