adj.

proud, lofty, arrogant, presumptuous.

adj.

ὐψόφρων, ὐψηλόφρων altum et elatum habens animum որ եւ ԲԱՐՁՐԱՍԻՐՏ, ՄԵԾԱՄԻՏ. Ամբարտաւան. փքացեալ. յոխորտ. մենծսիրտ, հպարտ.

Պիղծ է առաջի Աստուծոյ ամենայն բարձրամիտ։ Վասն բարձրամիտ անապատականին. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)

Զոր եւ ոչ առ ծառայակիցսն բարձրամիտքն երբէք ցուցանեն. (Նանայ.։)