s.

sublimity, preeminence, excellence.

s.

ὐπεροχή prastantia, eminentia, excellentia, summitas Գերազանցութիւն. մեծութիւն. վսեմութիւն. առաւելութիւն. ծայրութիւն.

Ոչինչ է յիմացականացն՝ ամենայն իմացականացն ըստ գերունակութեան պատճառ։ Այս է գերունակութիւն ըստ արձակ եւ գերակարգեալ անպարունակ մեծութեան։ Ըստ ամենայն գերագոյ գերունականութեան. (Դիոն.։)

Գերունակութեան է ասէ տուողին քան զառողին. (Աթ. ՟Ա։)

Զիա՞րդ ոչ յաղթեսցէ Քրիստոս (Մկրտչին) անհամեմատիւք գերունակութեամբք։ Յանուանց եւ ի կատարմանցն գերունակութենէ առնէ զհամեմատութիւն. (Կիւրղ. գանձ.։)

Որպէս իմացականի գերունակութեան ցուցումն հաւաստի երեւեցուցեալ. (Մեկն. ղեւտ.։)

Ըստ մի իշխանութեան զօրացեալ, եւ կամ ըստ փարթամութեան գերունակութեան տարբերեալ. (Պղատ. օրին. ՟Դ։)

Ըստ սրովբէականն գերունակութեան. (Մագ. խչ.։)

Ամբարձեալ գովեալ գերունակութեամբ ի ստորեւ վերինն վարագուրի. (Նար. խչ.։)

Մարդիկ ի նուազութենէ ի գերունակութիւն ելանելով՝ կատարեալ ասին. (Երզն. մտթ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif գերունակութիւն գերունակութիւնք
accusatif գերունակութիւն գերունակութիւնս
génitif գերունակութեան գերունակութեանց
locatif գերունակութեան գերունակութիւնս
datif գերունակութեան գերունակութեանց
ablatif գերունակութենէ գերունակութեանց
instrumental գերունակութեամբ գերունակութեամբք