va.

to ravage, to ruin, to pillage, to sack.

ն.

ἑκκόπτω excido եւ այլն. Բռնի շորթել, կորզել, կողոպտել. եւ Գերութեամբ եւ աւարհարութեամբ աւերել, կործանել, քայքայել, հարկանել, ապականել. ջնջել. ռմկ. գերել գերքել.

Գերփէին աւարէին զերկիրն ամենայն. (Բուզ. ՟Դ. 12։)

Գերփեն առնուն զշէնս եւ զաւանս։ Գերփեալ զինչս, եւ գերեալ զկանաայս եւ զտղայս. (Արծր. ՟Ա. 14։ ՟Գ. 10։)

Զընչիցն պատահեցելոցն աւարեալ գերփէր փարթամութիւնսն. (Պիտ.։)

Գերփեաց զնոսա ձորն կիսոնի. (Եփր. դտ.։)

Ոչ կարաց բաղաամ ապռել գերփել ի ձեռն աղտեղի արուեստգիտութենա իւրոյ զշահ եւ զօգուտ անօրէնութեան. (Եփր. ել.։)

Գերփել կործանել զեդեալ հիմունս լաւութեան. (Յհ. կթ.։)

Գերփեսցին ջրհեղեղաւ պատերազմին. (Եւս. քր. ՟Բ։)

Ողորեալ գերփեցաւ թանձրութիւն իմաստից հողոյ. (Իգն.։)

Որք իբրեւ զջուրց սաստկութեան ղօղեալ գերփեցան ի զօրացն բաբելացւոց. (Լաստ. ընթերց.։)

Գերփեցաւ նա ի մոլորութեւիւն անդր տանն վաղենտիանոսի. յն. վայրաքարշեցաւ. (Եւս. պտմ. ՟Ե. 20։)